Quare conare, quaeso. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Duo Reges: constructio interrete.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Erat enim Polemonis. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
